Mens en dierengedrag

In de 16e eeuw zagen mensen de dier al nutteloos wezen; geen gevoel en geen geheugen. Met de komst van Darwins evolutietheorie (19e eeuw) kwam men tot het besef dat wij de mens eigenlijk ook onderdeel uitmaakte van het dierenrijk. De dier kreeg in lichte vorm emoties toegedeeld. In de 20e eeuw kwam met o.a. Pavlov de term behaviorisme; waarbij gedrag werd verklaart en geanalyseerd. De omgeving was de belangrijkste factor van het gedrag. Pas in de jaren ’50 deed met onderzoek naar de psyche van het dier en ontdekte men dat dieren zeker wel pijn ervaren.Men kwam tot de ontdekking dat er veel meer overeenkomsten tussen mens en dier zijn, dan men ooit had kunnen vermoeden. Inmiddels word het dierlijk gedrag onderzocht om het menselijk gedrag te kunnen verklaren.

En dat bracht mij op de verbinding tussen Samenwerkt055, een platform voor werkzoekenden en dieren(ge)d(r)ag.

Als sollicitant kan je te maken krijgen met bijzondere sollicitatievragen met als doel meer inzicht te bieden in het karakter van de sollicitant. Eén van die bijzondere vragen zou kunnen zijn:

WELK DIER ZOU JOUW KARAKTER HET BESTE KUNNEN WEERGEVEN?

Met deze vraag en wat onderzoek heb ik ruim 30 dieren op kaart gezet, met op de achterzijde mogelijke toekenningen. Mijn vraag aan de deelnemers is één dier uit te zoeken, om vervolgens te onderzoeken hoe dit dier zich manifesteert. De andere deelnemers mogen vragen stellen zoals een werknemer dat zou doen; doorvragen dus.

Met 7 deelnemers hebben wij elkaar binnen 2 uur vele vragen kunnen stellen. Van herkenning tot kritische noot. Het gaf stof tot nadenken en mogelijk een kleine voorsprong bij een eerstvolgende lastige sollicitatievraag.

 

Why?

Maandagavond 11 september. De 2e keer dat ik mag bloggen voor de Sociale Media Club 055. Al kletsend zie ik ineens mijn naam eveWel in beeld. Ik ben blij verrast en tegelijkertijd hoor ik gelijk dat stemmetje vanaf mijn schouder; mensen zullen je naam misschien wel opzoeken om te kijken wat jij brengt! En wat zeg jij dan?! Al snel verdwijnt het stemmetje wanneer ik volop in het verhaal zit en aantekeningen maak.
Pas wanneer er op de FB van SMC055 weer naar mijn site wordt verwezen, is hij er weer. Tja, wat doe ik eigenlijk?
Ik DOE, mijn WHY
Dat is waar eveWel eigenlijk over gaat.
Ik DOE:
  • vanuit intrinsieke motivatie.
  • vanuit nieuwsgierigheid.
  • want ik word blij van ontmoeten, ook al sta ik niet vooraan.
  • samen, want ik wil graag delen.
  • alleen wanneer ik afstand nodig heb om rustig te kunnen (vergel)ijken.
  • mee wanneer ik kan verbinden en inspireren.
  • wanneer ik vooruitgang zie.

 

Vanuit mijn thuisbasis, met man en een schoolgaande tweeling van 8, vind ik het heerlijk om meerdere werk- en ontmoetingslocaties te bezoeken. o.a. SMC055, Samenwerkt055, Plek, Start up Apeldoorn, Net werk 055, ouderhulp&raad op school. Vind ik het heerlijk om mogelijkheden te ontdekken, met en zonder dat stemmetje vanaf mijn schouder. Op eveWel dus geen productaanbod of dienstverlening, maar een weergave van mijn alledaagse bezigheden en gedachtespinsels. Mijn WHY is hierbij mijn focus.

Hier-en-nu

Heb jij wel eens stil gestaan bij de dingen die je doet? De week of misschien wel dag gesplitst in kleine stukjes om deze vervolgens onder de loep te nemen. Wat maakte het dat je het deed en wat heeft het je gebracht?

In mijn werkzaamheden in de gehandicaptenzorg deed ik dit dagelijks. Ja, voor anderen dan. Zo kon ik bij enkele cliënten tot in detail beschrijven wat zij lieten zien bij spanning.

Tegenwoordig doe ik het ook bij mijzelf. Zelfs (of juist) in de vakantie, omdat alles wat je makkelijk afgaat bij je hoort. Hoe gaat dat bij jou? Denk jij in woorden of heb je er beelden bij? In beelden denken maakt het voor mij meer sprekend. Ook makkelijker om te splitsen en toe te lichten.

Ga jij met mij de challenge aan om de komende week de dag in kleine stukjes te verdelen? Werk voor jezelf uit wat je er toe gebracht heeft en wat het je gebracht uit. Wat je deelt is aan jou.

La vita è bella.

Wie ben je over 5 jaar? Deze vraag werd mij voor de vakantie gesteld. De vraag die mij meer verwarring brengt dat geluk brengt, maar ik nam mij voor deze mee op vakantie te nemen. Alle tijd om na te denken, toch?

Voor het 6e jaar achtereen reden wij eind juli de camping aan het Iseomeer op. Al na het 2e jaar nam ik mij voor om de volgende zomer een andere camping te bezoeken. Niet vanwege de heerlijk kleine en groene camping met een fantastisch uitzicht op het meer, maar omdat ik mij ga vervelen wanneer ik te lang hetzelfde blijf doen.Dacht ik.

De tent stond nog niet of de kinderen hadden hun oude en nieuwe vriendjes en vriendinnetjes al gevonden. Een nieuw snelheidsrecord met het in elkaar zetten van de kastjes en als de biertafel dan voor de tent staat, kan de vakantie beginnen. In de biertafel gekrast: vakantie Iseomeer 2017, naast alle andere teksten die de leeftijd en belevenissen van de tafel verraden. Aan de tafel wordt gevierd, geknutseld, gekaart, gelachen en natuurlijk gegeten en gedronken. Wanneer de kinderen niet bij of in het water zijn, zijn zij te vinden aan de tafel. Het bankje wordt omgetoverd als toonblad van de campingwinkel, waar je diverse selfmade-spulletjes van dochterlief en haar vriendinnetjes kan kopen. De knutseldoos die ik voor deze vakantie gevuld heb met o.a. stokjes, rietjes, papier en plaksel is optimaal gebruikt.

Er word gerekend en gecommuniceerd in diverse talen, bekrachtigd met handen en voeten. Zakgeld wordt door de kinderen nauwkeurig bijgehouden en uitgaves onderling vergeleken. School kan trots zijn.

Zelf gun ik mij de tijd om een boek te lezen aan de waterkant, maar snel gaat het niet. In de afgelopen 6 jaar hebben we aardig wat sociale contacten opgedaan en we ontmoeten elkaar dagelijks op ons favoriete gedeelte aan de waterkant. Herinneringen worden opgehaald en gemaakt. Maar we leven voornamelijk in het hier-en-nu. Genieten van het nietsdoen, later op de dag onder het genot van een meegebracht drankje.

Het is warm geweest deze zomer en de tochtjes op onze boot brengen een aangename afleiding en verkoeling. We kennen of ontdekken terrasjes aan het meer voor een drankje en een ijsje. Het meer blijft mooi. Het meer is zelfs mooi wanneer het van kleur veranderd bij naderend slecht weer. De aquamarijne kleur verteld de legende van het meer; de kus van de jonkvrouw en haar visser die elkaar op de bodem van het meer weer hebben gevonden. Aan de waterkant brengt het saamhorigheid bij het kijken naar de wilde golven en de boten die hun balans weten te behouden, althans de meesten.

Tijdens een borrel in het voorjaar met vakantievrienden is het idee ontstaan om samen het meer rond te fietsen. De mannen hebben dat al vaker gedaan en deze zomerdag stappen Kim en ik samen op de fiets. In eerste instantie tot de helft van het meer om dezelfde weg weer terug te fietsen. De rit gaat zo soepel met regelmatig een ‘oeh’ en een ‘aah’ vanwege de fantastische uitzichten op het meer, dat we besluiten om het meer echt rond te fietsen. We hebben alle tijd van de wereld. We belonen ons met een suikermomentje (cola) en een lekkere lunch, om na de laatste kilometers met een luid applaus op de camping ontvangen te worden. Trots op ons!

Twee dagen later zonder spierpijn van het fietsen de berg beklommen. Kinderen en mijzelf een peptalk geven na de zoveelste glijpartij over de kleine steentjes, maar ook dat kan van het to-do lijstje geschrapt worden.

De avonduren worden gevuld met kinderen die zich voor elkaar verstoppen of de wifi opzoeken bij de receptie. Wij als ouders zitten met schoonzusje, zwager en wie er meer aanschuift aan diezelfde biertafel bij de tent. Zoals ieder jaar zijn wij weer de laatsten die het bed zien en het daglicht zien van een nieuwe zonnige vakantiedag.

Helemaal niet saai, zo’n 6e jaar. Nog geen 5 dagen vooruit hoeven kijken, laat staan dat ik het antwoord weet op de vraag wie ik over 5 jaar ben. Volgend jaar gaan we toch ècht naar een andere camping.

 

 

Positieve flow

Aan tafel bij Plek. De twee stagiaires zijn druk bezig met hun leerprocessen en de ondersteuning van de 3 dames van Diep. Zij hebben een studie Climate & Management en Planologie, wat voor mij destijds een ver-van-mijn-bed-show was, en nog steeds eigenlijk. Diep adviseert in circulariteit, duurzaamheid en de cultuurveranderingen rondom de Nieuwe Omgevingswet. Aan tafel 2 van de 3 dames die samen plannen formuleren en uitschrijven.

Wat ik daar tussen doe? Ik werk tenminste iedere donderdag als host van Plek. Mensen ontvangen, events en lunches begeleiden. Hierbij krijg ik de ruimte voor mijn eigen creativiteit. Het in beweging zetten van een cultuurverandering intrigeert mij. Hoe kom je van niets naar iets?

Bij het lezen van magazines of op sociale media zie je het steeds vaker. In de hectiek van alledag kiezen mensen er steeds bewuster voor om dicht bij zichzelf te blijven. Niet egoïstisch bedoeld, maar willen delen in kleine groepjes mensen in de nabije omgeving. Hoe gek het ook mag klinken; kijken in je eigen spiegel is spannend.  Soms verlammend. Hier bij Plek wordt er ruimte geboden om jezelf te laten zien in stapgroottes die bij jou passen.

Gisteravond een bijeenkomst met het thema Growth. Wie ben jij en wat zijn je dromen als mens tussen de dag van geboorte en overlijden. Sommigen gaan zelfs verder en geloven dat je bestemming al voor je geboorte is bepaald. Het was een bijeenkomst met mensen die open staan voor nieuwe ontwikkelingen en avonturen. Mensen die geloven in mogelijkheden. Velen heb ik al eens of vaker mogen ontmoeten in de afgelopen 2 jaar. Hun positieve energie mogen proeven en afkijken. Klein beginnen en gaan leren ervaren door te doen. Doen wat bij je past.

Mijn 4 kernwaarden (verbinden, inspireren, rust creëren en ontwikkelen) zijn mijn basis. Hier kan in mee ontmoeten en ontdekken. Al hoewel ik liever niet in hokjes denk, herken ik veel van mijzelf als het gaat om perceving t.o.v. judging (bron MBTI) Open staan voor nieuwe wegen en avonturen. Ik voel mij rijk wanneer ik mij besef hoeveel mensen ik heb mogen ontmoeten. Er zijn waardevolle vrijwillige werkzaamheden en vriendschappen ontstaan. Gewoon door klein te beginnen. De energie stroomt en ik geniet van wat er op mijn pad komt.

Hoewel de ochtend wat opstartproblemen had, staat er weer een event klaar namens eveWel; de tekentafel van eveWel. Heeft eveWel nu een eigen facebooksite. Heeft een oud-deelnemer een artikel over Samenwerkt055 geschreven. Is er waardering voor mijn inspiratiekaarten en kreeg ik vanmiddag een onverwacht positief telefoontje van mensen met een open mind.

 

Samenwerkt055

Samenwerkt055 is een platform voor en door werkzoekenden regio Apeldoorn.

Wekelijks ontmoeten, kennis en ervaringen delen. Laagdrempelig kennismaken met de overtuigingen en twijfels gedurende de werkloosheid. Het geeft ritme in je leven en ruimte voor persoonlijke ontwikkeling.

Gestart met het ideaal een locatie te kunnen bieden is inmiddels uitgegroeid naar een steeds actiever platform waar gemotiveerde werkzoekenden aanschuiven. Wekelijks ontmoeten wij ca. 8-12 deelnemers. Bij de maandelijkse workshops die wij organiseren is de groepsgrootte vaak nog groter. De workshops geven je inzicht in sociale media, het maken van C.V.’s, sollicitatiebrieven en persoonlijke ontwikkeling. De workshops worden gegeven door externe deskundigen welke geloond worden met eer en faam.

Deelnemers komen omdat zij nieuwsgierig zijn, mensen willen ontmoeten. Alhoewel er geen opleidingsniveau is beschreven als voorwaarde zie je dat de deelnemers minimaal MBO+ hebben. De + zie ik als intrinsieke motivatie van de deelnemers open te staan voor nieuwe ontwikkelingen.

Mijn bijdrage is het organiseren en faciliteren van de workshops en de ruimte. Nieuwe events en wijzigingen doorgeven aan alle deelnemers via de groepsapp en sociale media. Dit doe ik niet alleen, maar als mede-initiatiefnemer voelt het wel als mijn ‘kindje’.

De mede-initiators hebben hun werk en idealen inmiddels elders. Met een nieuwe groep beheerders is Samenwerkt055 zo groot geworden als het nu is. Onze veelzijdigheid qua kennis en ervaring maakt ons sterk, dat geeft vertrouwen. Vanuit dit vertrouwen nemen mensen initiatieven, bloeit en groeit eenieder weer.

Bieden van een veilige ruimte waar men zichzelf kan (her)ontdekken, om vervolgens waardevolle stappen te kunnen maken. Handelen en bieden vanuit intrinsieke motivatie. Heel waardevol!

Ben jij geinteresseerd?

Je kan ons volgen op Facebook en LinkedIn. Leuker is om vrijblijvend aan te schuiven. Wij zijn iedere woensdagochtend te vinden in de boardroom in Foenix Zwitsal. Vlijtseweg 130, Apeldoorn. Voor vragen kan je terecht bij samenwerkt055@gmail.com

De tekentafel van eveWel.

Tekenen is gedachten en verlangens vormgeven die je niet in woord kunt beschrijven.
Het geeft betekenis aan verborgen gevoelens. Het geeft je kleur en kracht.
Tekenen weerspiegelt de tijd en ruimte in de hoofd. Het laat zien wie je was, wie je bent en wie je wilt zijn. Het is mogelijk dat je je tekenplezier als kind verloren bent door gebeurtenissen en bijbehorende belemmerende gedachten. Het kan ook zijn dat tekenen jou juist die veiligheid heeft gebracht in bijzondere tijden.

Als kind tekende ik veel en ik weet nog dat mijn opa een speciale tekening bewaarde vanwege het veelzijdige kleurgebruik. Wat ik tekende was fantasie. Later een periode dat ik de holly hobbies van Sarah Kay natekende of ze zelf bedacht. Het tekenen ging langzaam over in dagboeken schrijven.

In mijn werkzaamheden vond ik mijn tekenplezier terug om samen met de cliënten te tekenen. Vormen en letters natekenen en kleur geven. Of een leeg blad laten vullen.  Samen kleuren en potloden slijpen. Die kleine momentjes met grote waarde.

Voor mij hoef je geen beoefend tekenaar te zijn. Met een zestal vragen en een gegeven tijd, nodig ik je uit om je gedachten en verlangens op papier te tekenen. Dat mag in alle tekenvormen die jij vaardig bent.

Met deze tekenoefening wil ik je inspiratie bieden door verbinding te zoeken met jezelf. Door de tijd even te vergeten waardevolle herinneringen creëren. Dit kan individueel of in groepsverband.

Maandag 22 mei 19:30-21:30 try out in Plek. Vlijtseweg 128. Parkeren bij Foenix (ingang Noord). Met Foenix aan je rechterzijde het poortje door. Rechtsaf. Plek bevind zich schuin tegenover de bierbrouwerij De Vlijt.

Ben jij nieuwsgierig? Schrijf je in via info@evewel.nl

Kidsproof.nl: Klimbos Veluwe, superstoer klimmen en klauteren!

15 mei

Op een heerlijk zonnige woensdagmiddag bracht mamablogger Stéphanie met haar kids Mees en Saar (beide 8) en vriendin Yinthe (7 jaar) een bezoekje aan Klimbos Veluwe.

Stéphanie met Kidsproof-reporters Mees, Yinthe en Saar!“Mam… ik vind het toch best wel spannend….., maar ik vind het ook vooral heel leuk!”. Mijn kinderen zijn behoorlijk zenuwachtig zodra we in de auto stappen richting het Klimbos! Bij aankomst worden we heel vriendelijk ontvangen door Lisanne en direct start met een stevige uitleg over hoe het allemaal in z’n werk gaat. We worden in gordels gehesen en ik word door mijn kinderen uitgelachen, ze vinden namelijk dat mijn gordel op een luier lijkt. Wat ze nog niet weten is dat ze straks nog veel harder kunnen lachen om hun moeder 🙂

Onder begeleiding starten we met een proefroute. Het is even puzzelen met het aankoppelen van de haak en de tokkel, maar het lukt en we roetsjen het eerste stukje! We kunnen na het oefentraject door naar de 3 routes die speciaal geschikt zijn voor kinderen vanaf 7 jaar en een reikhoogte hebben van 1.30 mtr.

De junior-routes geel, paars en oranje zijn mooi opgebouwd qua uitdagingen en ongemerkt doen de kinderen steeds moeilijkere dingen en gaat het parcours stiekem steeds hoger. Via touwen, netten, wiebelende planken, ladders en tokkelbanen gaan de kinderen geen uitdaging uit de weg. Ik bewonder hun klimtechniek en zorgvuldigheid. Het begint bij mij nu ook te kriebelen en ik besluit de laatste route met ze mee te doen!

En dat heb ik geweten… lieve help, wat is dit hard werken en sommige dingen zijn echt wel eng! Waarom wilde ik ook al weer voorop? Na een tijdje zie ik achter me een rijtje kinderen wachten tot ‘die moeder’ eindelijk aan de overkant is! En mijn kinderen hebben dikke lol om mij! Maar na het parcours, een half uur zwoegen verder, ben ik wel onwijs trots op mezelf en eigenlijk nog meer op de kinderen, want die doen dit ook allemaal maar even. Maar vooral…. wat was dit tof zeg!

Na deze overwinning ben ik wel toe aan een kop thee en de kinderen willen uiteraard ijs! En na de versnapering staan ze direct weer te trappelen om de tweede ronde te doen. Ik laat het nu even voor gezien, ik bereid me vast voor op de spierpijn van morgen! Maar de kinderen genieten nog even door en eindigen de geweldige klimmiddag met een vrije val van maar liefst 18 meter!

Na 2,5 uur klimmen gaan we tot grote teleurstelling van de kinderen naar huis. Wat was dit een heerlijke middag, echt een aanrader. En je snapt het al… mijn kinderen weten nu ook direct waar het kinderfeestje gevierd moet worden!

Loes had mijn blog bij SMC055 gelezen en zag dat Kidsproof Apeldoorn-Deventer bloggers vroeg. Niet veel later zat ik in februari met Annet Jonkman (www.kidsproof.nl) aan tafel. Of ik af en toe een blog wil schrijven voor kidsproof.nl. Activiteiten voor kinderen van ca. 7-8 jaar. Het klimbos Junior was een avontuur.

Generalist in de gehandicaptenzorg.

Als begeleider Wonen in de gehandicaptenzorg ben je een generalist. Binnen de woningen waar ik heb gewerkt hadden de meesten naast hun verstandelijke handicap nog een extra begeleidingsvraag i.v.m. autisme, adhd, hechtingsproblematiek of psychiatrische stoornissen. Cliënten met individuele begeleiding, anderen in kleine groepjes. Afhankelijk van zelfredzaamheid en veiligheid. Als generalist ben je gedurende je dienst continu aan het schakelen en inspelen op de begeleidingsbehoeften van iedere cliënt. Je weet van alles en iedereen wat. Wat maakt dat ik de situatie vanuit verschillende posities kan benaderen.

Als Persoonlijk begeleider begeleid en onderzoek ik de betekenis van het gedrag. Ik let op taal en houding van zowel de cliënt als de collega-begeleider. Ik houd rekening met de belemmeringen, maar geloof in de mogelijkheden. Hierdoor geef ik de cliënt invloed op eigen leven; luisteren, observeren, motiveren en activeren. Communicatie in kleine stukjes aanbieden, zo nodig met een duidelijk begin en einde. Herhaling is herkenning en herkenning geeft vertrouwen.

Als Persoonlijk begeleider schrijf ik verslagen en houd ik het cliëntendossier bij. Hierbij vind ik het belangrijk om de betekenis van gedrag als hypothese op te schrijven en niet als feit. Als begeleider kan je immers niet precies weten wat er in hem/haar omgaat. Het blijft slechts een observatie vanuit je eigen kaders. Om de kaders te vergroten vind ik het prettig om met collega en deskundigen te kunnen brainstormen over het welzijn van de cliënt als individu.

Wanneer er een cliënt met een nog onbekende begeleidingsvraag binnen komt en het team heeft professionele  versterking nodig, dan neem ik het initiatief om hiervoor deskundigen te vragen deze scholing te geven. Ten bate van de cliënt, welke veelal afhankelijk is van zijn begeleiders. Professionele scholing maakt het vak interessant en dat deel ik graag met collegae en leerlingen t/m niveau 5 binnen de woning. Multidisciplinair binnen de organisatie.

Met mijn HBO- Sociale Pedagogische Hulpverlening zie ik mijzelf als een begeleider in deze zorg. In de functie van Persoonlijk begeleider met oog en aandacht voor de individu met de extra begeleidingsvraag. De zingeving opzoeken en mogelijkheden openhouden.